Sermaye sınıfı işçi kanıyla beslenmeye devam ediyor. İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi’nin (İSİG) yayımladığı Ocak ayı iş cinayetleri raporuna göre 2022 yılının ilk ayında en az 111 işçi hayatını kaybetti.
İSİG’in, yüzde 72’sini ulusal basından; yüzde 28’ini ise yerel basın, işçilerin mesai arkadaşları, aileleri, iş güvenliği uzmanları, işyeri hekimleri, meslek örgütleri ve sendikalardan edindiği bilgilere dayanarak derlediği rapora göre, Ocak ayında en az 111 işçi iş cinayetlerinde hayatını kaybetti…
Ocak ayında yaşamını yitiren 111 emekçinin 100’ü ücretli (işçi ve memur), 11’i kendi nam ve hesabına çalışanlardan (çiftçi ve esnaf) oluşuyor.
Raporun diğer başlıkları şöyle:
Ölümler en çok inşaat/yol, metal, ticaret/büro/eğitim, taşımacılık, sağlık, belediye/genel işler, konaklama, tarım/orman, madencilik, kimya, tekstil, enerji ve güvenlik işkollarında meydana geldi.
İki göçmen/mülteci işçi hayatını kaybetti: 1’i Afganistanlı ve 1’i Pakistanlı. Ancak göçmen/mülteci işçilerin büyük bir çoğunluğunun kayıtdışı olarak çalıştıklarını ve yine bu yüzden iş cinayetlerinin gizlendiğini de unutmamalıyız.
Hayatını kaybedenlerin yüzde 94’ü sendikasız
Ocak ayında iş cinayetlerinde ölenlerin 6’sı (yüzde 5,4) sendikalı işçi. Sendikalı işçiler metal, kimya ve taşımacılık işkollarında çalışıyordu. Ancak sağlık, belediye, eğitim gibi işkollarında ölen sendikalı işçi sayısını (üye oldukları sendikanın herhangi bir açıklama yapmamasından dolayı) tespit edemediğimizin altını çizmek gerekiyor.
İş cinayetlerinin nedenlerine göre dağılımı şöyle:
En fazla ölüm nedenleri trafik/servis kazası, Covid-19, ezilme/göçük, yüksekten düşme, intihar, kalp krizi, şiddet, elektrik çarpması ve nesne düşmesi/çarpması.
Trafik kazalarında birçok sektörden işçi servislerinin devrilmesi ve taşımacılık işkolundaki ölümler dikkat çekiyor. Özellikle araçların yeterli bakımının yapılmaması veya yolcu taşımaya uygun olmaması, şoförlerin ağır, uzun çalışma koşullarının altını çizmeliyiz. Yine moto kurye ölümleri de her hafta meydana gelen iş cinayetleri arasında.
Covid-19 ise iki yıldır işçi sınıfı hastalığı olarak gündemimizde. Gelinen noktada neredeyse hiçbir kamusal sağlık önlemi almaksızın toplumun özellikle (yaşlılar, kronik hastalar gibi) kırılgan gruplarını ölüme terk eden, bir günde 250-300 insanın ölmesinin adeta normal sayıldığı bir “bırakınız ölsünler” politikası egemen olmuş durumda.
İntiharlar ise geçinemeyen işçilerin banka ve tefecilerden aldıkları borçları geri ödeyememeleri ve yapılan baskılar nedeniyle artıyor.
Yaşamını yitiren emekçilerin 28’i 51 yaş ve üstünde
Ocak ayında bir çocuk çalışırken hayatını kaybetti. Çocuk işçi konaklama işkolunda çalışıyordu. 51 yaş ve üstünde çalışırken ölen 28 emekçi bulunuyor: Esnaflar ile tarım, gıda, maden, tekstil, eğitim, büro, metal, inşaat, taşımacılık, sağlık ve güvenlik işçileri.
Yaş gruplarına göre ölümler:
15-17 yaş grubunda 1 işçi,
18-27 yaş grubunda 15 işçi,
28-50 yaş grubunda 59 işçi,
51-64 yaş grubunda 20 işçi,
65 yaş ve üstü yaş grubunda 8 işçi,
Ve yaşını bilmediğimiz/öğrenemediğimiz 8 işçi hayatını kaybetti.
İş cinayetlerinde ölenlerin 11’i kadın işçi, 100’ü erkek işçi. Kadın işçi cinayetleri ticaret, metal, taşımacılık, sağlık, konaklama ve genel işler işkollarında meydana geldi.
İstanbul 14 can kaybı ile başı çekiyor
14 ölüm İstanbul’da; 12 ölüm Kocaeli’nde; 8 ölüm İzmir’de; 7 ölüm Denizli’de; 6 ölüm Bursa’da; 4’er ölüm Ankara, Kayseri ve Muğla’da; 3’er ölüm Antalya, Aydın, Çorum, Mersin ve Sakarya’da; 2’şer ölüm Adana, Batman, Çanakkale, Erzurum, Eskişehir, Karabük, Konya, Manisa ve Şanlıurfa’da; 1’er ölüm Adıyaman, Aksaray, Ardahan, Bolu, Gaziantep, Hakkari, Hatay, Kahramanmaraş, Kırıkkale, Kırşehir, Kütahya, Malatya, Mardin, Siirt, Trabzon, Uşak, Yalova, Kuzey Kıbrıs ve Çin’de meydana geldi…
2022/ Ocak ayında iş cinayetlerinde hayatını kaybeden işçiler:
Gökhan Yıldırım, Fuat Avşar, Hacı Recep Ekin, Ahmet Kuyucu, Ömer Ö., Cemil Varol, Halim Kılınç, Yakup Yaşar, Ferdi Yılmaz, Abdullah Kiraz, Emrah Akbaş, Mehmet Nezir Demir, Hasan Taplaktepe, İbrahim Halil Kay, Muhammet Sait Datlı, Abdurrahman Hamurlu, Süleyman Baş, Sabri Sarıboğa, Ahmet Çöl, Ferit Kavas, Mustafa Kaya, Mehmet Kartal, Aydın İleri, Ertuğrul Yazıcı, Süleyman Ekici, Sinan Tutak, Özgür Pehlivan, Mesut Belhan, Göksenil Feyza Çanoğlu, Cem Dindar, Mustafa Pakmak, Engin Dağdelen, Şadi Yıldız, Mahmut Eser, Erol Korkmaz, Hakan Çimen, Arif Akça, Mehmet Çelik, Hamdullah Taner Okumuş, Ramazan Öğütcü, Faruk ., İsmail Bilara, Bahtiyar Özkan, Dursun Ali Aksu, Adalet S., Yusuf Çevik, Kadir Yaşar, Hüseyin Hamzaoğlu, Hüseyin Bıçkı, Ahmet Çolaker, Habib Sözen, Birol Doğan, Mehmet Karayiğit, Cemal Eker, Kayhan Kaplan, Feyyaz Çalış, K.K., Cengiz İnan, Semir Yasav, Şükrücan Bayraktaroğlu, Hacı Mehmet Şenlenmiş, İhsan Ön, Kader Küçükkol, Neslihan Kesim Lermi, Vedat Doğan, Namık Batay, Erol Çevik, Mehmet Algül, Fethi Ahmet Balkaya, Mukadder Balkın, Nizamettin Kaplan, Sakıp Kılınç, Erkan Öntürk, Selçuk Elibol, Recep Kaya, Saadet Aksoy, Rahmi Köksal, Ali Kurt, Zehra Öztürk, Şahin Salman, Beyza Nur Babacan, Sezai Kılkıl, Ömür Erez, Nuray Sevim, Yeliz Günay, Abdullah Ceylan, Umair Ahmad, Necati Yasin Batır, Edanur Demir, Fırat Diri, Zafer Maral, Ünsal İ., Ahmet Yaşar Demirağ, Kerim Karbeyaz, Aydın Çakar, Ali Şahin, Salih Şentürk, Ari Şen, Sinan Üçek, İsmail Kaya, Sinan Amil, Aydın Doğru, Yunus Akşit, Necip Uçar, Murat Özcan, Yusuf Kırtay, Murat Güçlü, Abdulgani Aykut, Halil Korkmaz, İbrahim Kaynar ve ismini öğrenemediğimiz bir işçi…
İş cinayetlerinde hayatını kaybeden kardeşlerimizi saygıyla anıyoruz…
